عاقبت ما کشتی دل را به دریای جنون انداختیم

عاقبت عشق زمینی را به عشق آسمانی باختیم

تا رها گردیم از دلواپسی در ان سوی خط زمان

ما در عرش کبریایی خانه ای از جنس ایمان ساختیم

با توام ای مهربانم ای تو خورشید فروزان

من شبم شب را بسوزان

کوچه کم با قطره بودن راهیم کن سوی دریا

عاقبت باید رها شد روزی از زندان دنیا

سیر در دنیای معنا بی زمان وبی مکان

وصل در عین جدایی زندگی با جانه جان

عاشقان در شوق پروازن ازین خاکیان

چونکه باشد پای یک عشق خدایی در میان

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: